Από μήνυμα συναδέλφου:
“Είναι από τις στιγμές που αναρωτιέσαι το γιατί , χωρίς να είσαι ικανός να δώσεις την πολυπόθητη απάντηση. Στιγμές, απόγνωσης, στεναχώριας, μίσους, θλίψης, αγανάκτησης. Στιγμές οργής.
Έτσι βιώνουν τα τελευταία 2 χρόνια τον άδικο χαμό των παιδιών τους, οι γονείς τους, πρωταγωνιστώντας, σαν τραγικές φιγούρες, σε έναν εφιάλτη δίχως τελειωμό. Προσδοκώντας, τι άλλο, από τη δικαίωση. Προσδοκώντας την τιμωρία αυτών, που έτσι απλά αφαίρεσαν τις ζωές των παιδιών τους, τις ζωές των συναδέλφων μας.
Θα μπορούσαμε όλοι να είμαστε στη θέση αυτών των παιδιών. Είτε ως γονείς τους, είτε ως συγγενείς τους, σαν αδέρφια τους, σαν σχέσεις τους, είτε εκτελώντας υπηρεσία στη θέση τους την άδικη εκείνη νύχτα. Η μοίρα όμως είχε ήδη αποφασίσει και σαν σκηνοθέτης της ζωής, είχε ήδη κατανείμει τους ρόλους.
Για εμάς που μείναμε πίσω, ένας πρέπει να είναι ο ρόλος μας, σε αυτή την άδικη συγκυρία της ζωής και αυτός είναι η ΤΙΜΗ σε αυτά τα δύο αδικοχαμένα παλικάρια, αλλά και η ΣΤΗΡΙΞΗ όπως και η έμπρακτη ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ στους γονείς τους.”
Για αυτά τα δύο παιδιά, για τους γονείς τους, για εμάς. Αυτός είναι άλλωστε ο ρόλος που μας έχει δώσει η μοίρα, σε αυτή την άδικη αλλά και τραγική συγκυρία.
Όλοι ξανά εκεί, Λουκάρεως 14 6ος όροφος, αύριο 20/03/2013 ως ένδειξη έμπρακτης συμπαράστασης.
